nikiel
Encyklopedia PWN
stopy metali przeznaczone do wyrobu przewodów grzejnych, przyrządów pomiarowych i oporników;
międzynarodowy koncern górniczy;
stopy, których gł. składnikiem jest złoto, a dodatkami stopowymi gł. miedź, ponadto srebro, platyna, pallad, nikiel, cynk i kadm.
naturalne nagromadzenie kopaliny w skorupie ziemskiej lub na jej powierzchni, w takiej formie i ilości, które umożliwiają jej gospodarce wykorzystanie obecnie lub w przyszłości.
annabergit, kwiat niklowy,
minerał, uwodniony arsenian niklu Ni3[AsO4]2 · H2O;
bimetal
materiał złożony z 2 warstw metali (lub stopów), o różnych właściwościach mech., fiz. lub chem., trwale ze sobą połączonych na całej powierzchni metodami zgrzewania, kolejnego odlewania (i obróbki plast.), galwanostegii lub innymi;
[łac.-gr.],
